13. Pagkabigo.

-Third-Person’s POV-

*PLOOK* Balik sa kasalukuyan ang isip ni Joyce.

Grabe magli-limang buwan na pero kapag naaalala pa rin niya yung araw na yun, sobra pa rin siyang nasasaktan, to the point na naiiyak pa nga siya, gaya ngayon.

Pero, time to face the present.

Kailangan na niyang maligo pati mga kapatid niya para sa misang aatenan nila kasama ang mga pinsan at Tita Myrna niya. Hindi kasama ang Lola niya, ito kasi ang magbabantay ng bahay ng Tita niya. At ang Papa naman nila, palibhasa’y New Year, ayun lango sa alak.

Suot na niya ang bagong damit niya. At dahil bago nga ang damit, dapat may picture taking.

Sila-silang magpi-pinsan.

Pero nagmamadali na rin sila, kaya tigil din sila sa pag-picture. Pagabi na kasi at 30 minuto pa ang biyahe papuntang bayan kung saan naroon ang simbahang pupuntahan nila.

 

Marami ring tao. Buti naman at nagkakaroon sila ng oras to thank Him for another year.

 

Matapos ang misa, nag-aya kumain ang tita nila sa lugawan malapit doon.

Masaya naman silang nagkainan doon at gutom na rin sila.

At nang uuwi na sila,di maiwasan mapuna sila ng mga kalalakihan.

Aba, puro babae ba naman silang magpi-pinsan, at babae pa ang kasam nilang matanda na siyang nanay ng mga pinsan niya.

Hindi lang babae, magaganda rin syempre.ang sexy ko pa, hehehe :p

At pagdating nilang bahay ng tita niya, nag-bless sila sa Lola nila.

“Lola!”, sabi ng makulit niyang pinsan na si Aila na bagaman pinkamatanda sa kanila sa edad na 19, e parang mas bata pa sa kanila pag nagiging makulit ito.

“Oh, Joyce, akyat na kayo. Samahan niyo na ang Papa niyo dun.”, maya-mayaay sabi ng Lola niya.

Akyat na nga silang tatlong magkakapatid.

Inabutan nilang naghihilik ang Papa nila.

“SShh, wag maingay ha? Tulog na si Papa, baka magising.” Warning ni Joyce sa mga kapatid.

Buti tulog na si Papa. Tahimik na rin kami makakatulog.

>> 5 days later.

Umaga. Tapos ng bakasyon mula sa Bagong Taon.

At as usual, cellphone agad ang hanap niya pagkamulat ng kanyang mga mata.

Habit na niya yun tuwing magigising kaya nung nawalan siya ng cellphone dahil nabasag ng Papa niya minsang nalasing ito at nagalit, para siyang abnormal na naghahanap pa rin ng cellphone pagka-gising.

At ilang saglit lang ay maiisip niyang, “aww shit. Wala na pala akong phone.”

At ang gamit niya ngayon e yung binigay ng tita niya sa kapatid niyang N1110i. Keri lang kahit black&white. Hindi naman siya maselan basta ba may pang-text siya at kontak sa mga kaibigan at kay boyfriend.

Pero iba pa rin yung colored at may cam ;)

 

Si Rowie nagtext.

“Morning, boo. School na ko.”

Bagaman alam naman ni Rowie na hindi siya magre-reply dahil wala siyang load, nagte-text pa rin ito.

At yun mga bagay na yun ang nagpapasaya ng umaga ni Joyce. Feel niya kasi yung  pagmamahal nito.

Back to work din siya. Friday kaya dapat maglaba siya ngayon. Doon siya nakikilaba sa tita niya, nakikigamit ng washing machine.

After ng mahaba-habang labahan, makiki-usap naman siya sa pinsan niyang makiki-facebook sa PC ng mga ito. J

-Rowie’s POV-

19th January, 2012

Hinihintay ko lang naman mag-12AM at nang makapag-effort bumati sa sinta ko. Hehe, ang landi kong gwapo, di ba? E in love e. May magagawa ba kayo J <3

Saka nung huling monthsary kasi namin, siya yung nag-effort bumati sa eksaktong ika-12AM. Nakaka-touch din naman yun para sa’min mga lalaki, ‘no?

Ahemm, si JOYCE VHEIL SANTOS SANTARIN ang babaeng nagbalik sa akin sa katinuan. Ewan ba kung anong gayumang pinainom sa’kin nun.

Basta, 2nd monthsary na naming mamayang 12AM. J

10.30PM na. Nagpaalam na siya na matutulog na daw. Ewan ko, pero parang may iba sa kanya ngayon. Parang ang cold niya. ><

Kaninang tanghali at ngayong patulog na siya, yun lang ang time na tinext niya ko. Hindi ko na naman kinukulit. Baka busy lang.

Pero sabi ko din, baka strategy niya lang yun. ;) Para mas effective mamaya pag binati niya ko ng Happy Monthsary ^___^

12AM, binati ko na siya.

“Happy Monthsary, boo. Sana wag mo ko ipagpapalit sa iba ha? Ingat palagi, kahit malayo tayo sa isa’t isa, mahal na mahal na mahal na mahal talaga kita.”

Simple lang yung text ko. Ayoko naman habaan pa, sapat na siguro yung ganun J

Naghintay ako ng reply niya. Wala.

Baka nakatulog na nga. *yawn* Makatulog na rin nga.

To Boo<3:

“Good night, boo. Happy monthsary ulit sa atin, sana tumagal pa J”

At natulog na nga ako.

Pero alas-4 pa lang ng umaga, bumangon na ako.

Ewan ko ba, ang aga ko na lang lagi nagigising.

-.O

Habang nakadilat lang yung isa kong mata, tinignan ko phone ko at binasa yung text niya. 1AM yung oras ng text niya. Sabi:

“Sorry, boo. Hindi ko na nahintay yung 12AM. Inantok na e, kakagising ko lang ngayon. Happy Monthsary din sa’tin :*”

Bakit ang ikli? Tinamad? Tss

To Boo<3:

Ok lang, good morning J

Naghanda na ako ng pagkain. Aalmusalin naming lahat. Ang dami kaya namin.

Nakikituloy ako dito sa bahay ng Lola ko, kasama ang pamilya ng tita ko at mga pinsan. Nanay ni Mama ang tinutukoy kong Lola ko. Pano ako napuntang Samar?

Pinatapon lang naman ako ng magaling kong Ina dito, para daw mag-aral akong matino.

Ako pa sinisi, e nasa kanila ang problema. -__-

Bahala na sila kung kulangin to. May pasok pa ko, ‘no.

Pagpasok ko ng school, andun na naman yung mga mata nilang nakatingin sa akin. Problema ng mga ‘to? aswang ba sila at balak akong lapain? Hehe.

Ayun na lang nasasabi ko sa tuwing nakakakita ako ng mga ka-eskwela kong grabe makatingin. Simula pa yan ng lumipat ako e. Yung mga lalaki parang gusto ako hamunin ng suntukan. Pero dahil good boy na ako, di ko na lang pinapansin. At yung mga babae naman, halatang pa-cute. Tsk.

Sorry na lang sila dahil may Joyce na ako ^___^

At nagsimula na naman ang nakakaburyong klase. Ewan ba sa mga teacher na ‘to. bakit ba ang boring nila magturo? >.<

Nagtext si Joyce.

“Uy, sa klase ka na? kagising ko lang. :p”

Naman. 11AM talaga gising ng babaeng yun. Pero kahit tamad yun gumising, mahal ko yun :D Korni? Ganyan talaga ^__^

Nagreply ako ng patago mula sa teacher ko:

“Oo nasa school na ko. Wait. Maya na tayo text, boo, nasa klase pa ko e.”

Reply niya.

“Ok.”

At pagka-uwi ko ng hapon sa bahay, simula na naman ng usapan naming dalawa. ^___^

21st January. 4AM

Nagising na naman ako ng wala sa oras. Para lang makita ko ang isang text mula sa mahal ko na sumira ng buong araw ko.

“Boo, ayoko na. Sorry, ewan ko pero ayoko na talaga e. di ko pala kaya ang LDR (A/N: Long-distance Relationship)…. Blahblahblah

Mahaba pa yung text niya. Pero di ko na binasa pa. Isa lang naman pupuntahan ng text na yun.

BREAK NA KAMI. -____-

To Rey:

“Tol, tara. Inuman tayo kina Harry. Wag tayo pumasok mamaya.”

Sent.

Isa na namang mahabang pagsasama namin ni Red Horse ‘to.