-Joyce's POV-
Pero nung Sept. 5, pumunta kami kina Hazel. Gusto daw niya dalawin namin siya at nami-miss niya na kami.
Si Hazel ay kaklase at naging bff ko nung 1st yr. kaso hindi tinapos yung 2nd yr, maaga lumandi ayun, nagka-asawa’t anak na.
Akala ko talaga dalaw lang gagawin namin, hinatid pa nga kami nila Ermilo at Lorence.
Kaso sabi nga nila, mawawala ba sa magbabarkada yung inuman session pag nagkikita?
Ayun, tae. Gutom pa mandin ako, dahil wala pagkain sila Hazel. Di ko naman trip yung Macaroni Salad nila. At ang matindi, Pomelo Gin pa ininum namin.
Sinabi ko yun kay Lorence, bago simulant. Tinext ko siya. Umalis kasi sila agad pagkahatid sa amin, bukod kasi sa masikip, naiirita daw sila sa pagyoyosi nila Hazel at Bilog.
Sabi niya: “Ano, iinom?! Kala ko ba dalaw lang?”
Ako (sa text): “E akala ko din e. Isa lang naman daw e.”
Siya: “Hindi, isa, sige.”
Hindi ko naman na-gets na nagbabanta na siya sa text niya. Kaya sabi ko:
“Sige na, minsan lang naman daw to e.”
“Bahala ka ha, dalawa.”
“Uy, wag na tayo uminom. O kaya kayo na lang.”, sabi ko sa mga kaibigan ko, “nagagalit na kasi si Lorence.”
“Hala, ano yan?! Nanliligaw pa lang pinagbabawalan ka na?! Asan yan ng mahampas ko siya.”, react ni Hazel. Napakilala na kasi namin si Lorence sa kanya na manliligaw ko.
“Oo nga, ano yan? Wag siyang KJ! Tara shot!”, sabi naman ni Marj/Marjorie, kaming apat ang unang naging magbabarkada kasama si Sharlene pero di namin kasama nun.
Di ko na lang ni-replyan si Lorence, ayun senglot ako pagtapos. >/////<
Sinundo pa rin kami nila Ermilo at Lorence.
Pero alam mo yung masakit? Hindi yung galit siya dahil expected ko na yun.
Mas masakit yung mas inalalayan pa niya nun si Marj kesa sa akin.
Tangina. Edi naglakad na lang tuloy ako mag-isa nun.
Tapos sakay kaming tricycle na tinawag nila ni Ermilo.
Ako at si Lorence sa loob tapos sina Jewra at Ermilo sa likod ng driver.
Wala kaming imikan, pero nahihilo talaga ako.
Tinanong naman niya ako, “Okay ka lang?”
Tumango lang ako tapos hinawakan niya na yung kamay ko. *____*
Sh*t, hinawakan lang niya kamay ko ah, pero nawala na agad lahat ng selos ko kanina.
Ang lakas talaga ng tama ko sa lalaking ‘to.
Bumaba kami ng North, kung saan kami magkikita nila Marj para sabay-sabay kami umuwi dahil sa hiwalay silang tricycle sumakay nila Bilog at Cha.
Umupo ako dun sa malaking bato sa tapat ng saradong bakery. Tapos sinundan niya ako dun. Ewan ko kung anong sumapi sa akin nun.
Basta sabi ko kay Lorence, “Uy, wag muna kayo umalis, please? Sige na naman oh.”
Pero sabi niya, “Hindi pwede, Joyce. May alay-lakad pa kami bukas ng maaga.”
Sakit. Nire-reject niya yung request ko. Parang gusto ko lang naman siyang makasama kahit saglit dahil ang lakas pa ng tama ko at di pa ko pwede umuwi ng ganun.
Kaya ayun, niyakap ko siya tapos hinawakan ko yung kamay niya. Naiiyak pa nga ko habang sinasabi sa kanya, “S-sige na, please? Dito muna kayo sandali.”
Pero binitiwan niya yung kamay ko tapos sabi niya kay Ermilo, “Tara na nga, Ermilo.”
Ang sakit. Dagdag pa yata sa pagiging emosyonal ko yung pagkalango ko nun.
Ai Jewra, lumapit na lang sa akin habang naiyak ako.
Tapos biglang dumating na sila Cha, Bilog at Marj.
“Uy, ano nangyari jan?”
“Iniwanan ni Lorence. Letse yun, wag mo nga iyakan. Para kang tanga!”, sermon ni Jewra sa akin.
Tapos ewan ko kung ano nang nangyari nun. Basta pumunta na lang kami sa kabilang kalye, kung saan daw walang masyadong tao.
Sa kalye Delas Alas yun, likod lang ng school namin.
Dun ako, nagiiyak ng nagiiyak. Habang ayun sila, puro sermon, patahan at ngarag na pabalikin si Lorence.
Pero wala, ayaw na bumalik ng mahal ko.
Kung kelan kailangan ko siya? ;(
“G@go yun, wag mo ng sagutin yun ha. T#ngina, iiwanan ka kung kelan mo kailangan.”, sabi ni Bilog sa’kin.
Kung kelan pa mahal ko na rin siya? Sh*t naman. Bakit pa niya nilabas yun ugali niyang yun? L
Tapos bigla ko na lang hiniling sa kanila, “Tawagan niyo si EJ! Siya na lang papuntahin niyo dito!! Buti yun may paki pa saken!!”
At dali-dali naman nilang tinext si EJ. (Parang ang babait ng mga kaibigan ko nung time na yun?! :D Lagi nila kong sinusunod. :DD ULITIN KO KAYA?! :D)
At yun matapos lang ang ilang minute nilang pagtiyaga sa hagulgol at pagwawala ko, dumating si EJ.
My ever knight-in-shining-armor.
(A/N: Ooopppsss, have I told you na si Lorence ang lalaking version ni EJ? J)
“Bakit ba? Ano nangyari?”, tanong ni EJ sa amin.
“E iniwan ni Lorence, takte yun.”, si Jewra na halatang naiinis nun.
“Uy, EJ. Tayo na lang ulit. Sige na oh.”, sabi ko pagkayakap ko sa kanya.
“Hindi na nga pwede, di ba?” sagot niya.
Tae, ang swerte ko talaga sa gabing yun. Strike two. >_<
“Bakit? Dahil ba dun sa EMI na yun?”
“OO, eh.”
Nabanggit na niya sa akin yun. Hindi naman kami na-lost ng communication e. Matapos siyang iwan nung babae, ayaw na niya ulit makipag-relasyon muna.
“TARA! San ba bahay nun at nang mapuntahan! Aawayin ko yun e.”
“Hoy, Joyce! Wag ka nga maingay! May nabubulahaw tayo, paalisin tayo dito.”, sabi ni Cha na halatang nagtitimpi na lang.
“Taena, Vhy, pigilan mo ko masasapak ko na ‘to si Joyce e.”, sabi naman ni Marj kay Bilog.
Paano, di na kasi ako maawat sa pagwawala ko nun.
Wala na, totally mess with the spirit of the alcohol, kumbaga.
“Hayaan niyo na, lasing lang yan e.”, sabi naman ni Bilog.
“Joyce, tara na nga, umuwi ka na sa inyo. Pinagbigyan ka na ha. Ayan na si EJ, agad-agad.” – Marj
“Ayoko, ayoko pa umuwi!! Gusto mo bang patayin ako ng tatay ko sa gantong ayos ko?! Saka pabalikin niyo muna si Lorence!!!”
“E gaga ka pala e. hindi na nga babalik si Lorence, tangina naman neto e. WALA NA NGA PINABAYAAN KA NA OH!! KAMI LANG NANDITO PARA SA’YO!!”
“Teka, hindi ba pwede pabalikin si Lorence?!”, concerned na tanong ni EJ.
“Ayaw na nga bumalik! Ang arte, ang daming dahilan!:, pagalit na sagot ni Cha,
“Oh, easy Cha.”, natatawang sagot ni EJ.
“E kasi nakakainis! Walang kwentang lalaki! Nanliligaw pa lang yan ha!”- Cha
And we ended up running along Tramo St. corner Dandan. In short, malapit na sa bahay namin.
Habulan kami sa daan habang umuulan dahil gusto ko na daw magpakamatay.
Basang-basa kaming lahat. AS IN!
Then they decided to call my mom na. wala na daw paki kahit pagalitan kaming lahat, sabi ni Marj.
At hayun, sinundo ako ng nagtitimpi sagalit kong nanay.
Hawak niya yung malaking payong namin. At hinawakan niya ako ng mahigpit sa braso para siguro hindi ako ma-out of balance.
“Ano ba problema mo ha? Kung may problema ka, sabihin mo sa amin, hindi yung nagkakaganyan ka.”, sabi ni Mama habang tinatahak naming ang daan pauwi sa bahay.
I just kept quiet at that time. Wala kasi akong maibigay na dahilan kung bakit nagkakaganun ako.
At napaisip ako, “Sa TV ko lang naririnig yung linyang sinabi ni Mama ha? Hahaha.”
At pagdating naming sa bahay.
Uhh-Owww..
Si Papa nagaabang sa hagdan ng kapitbahay na malapit sa pintuan ng bahay namin.
“Ano problem among bata ka ha? Bakit ganyan ka?!”
Alam ko nagtitimpi lang si Papa na saktan ako nun, buti na lang andun si Mama.
“Tama na muna, bukas na kayo mag-usap pag nasa tino nay an. Maligo ka jan, Joyce ha!”, sabi ni Mama.
Nagbuhos lang naman ako. Yes, still wearing my jeans and blouse, binuhusan ko lang ng malinis na tubig sa timba naming sa labas ang katawan ko. Tapos inabot na sa akin ni Mama yung tuwalya at nagbihis na ako.
“Bukas tayo mag-usap ha?! P*nyeta kang bata ka, pinapahiya mo kami ng Mama mo ha.” - Papa
“Tama na, wala pa sa hwosyo yan, pagpahingahin mo na.” – Mama
Tapos nahiga na ako, at bigla na lang kinuha ni Mama yung phone ko.
Siguro para alamin sa mga kaibigan ko yung nangyari.
Ok lang, nahihilo na talaga ako nun e. Kaya matutulog na lang ako.
Nagising naman ulit ako, alam ko gabi pa lang. dahil tulog na silang lahat e.
Hinanap ko yung phone ko at tinignan ang oras.
1AM.
Nabasa ko sa sent items kung ano mga tinext nila Marj para papuntahin sina EJ at Lorence. Hawak kasi nun ni Marj yung cellphone ko kaya dun na siya nakapag-text.
At nasaktan ako, sobra. Dahil sa mga nakakabalewalang reply ni Lorence.
Meron pa siyang sinabing, “Nakakahiya siya, ayoko na bumalik jan.”
E gago pala yun e. iniwan na ako, nahihiya pa siya sa mga ginawa ko samantalang wala naman siya dun?! WTF?!
Nag- GM (group message) ako sa mga kaibigan ko.
To Jewra, Marj, Cha, Bilog:
“Guys, sorry sa kagaguhan ko kanina. Sorry sa perwisyo, sorry talaga. But thanks kasi you didn’t left me. L”
Si Jewra nagreply, sabi: “Leche, grabe ka Joyce. Laking perwisyo mo.”
“Sorry L”
“Pero kaibigan ka naming e, walang iwanan di ba?” –Jewra
J Dun naman ako napanatag at natulog na ulit.
After that, buti at Sabado. Kaya wala akong kabalak-balak umalis ng bahay.
Pero pagdating ng Monday, Gahd. Gusto ko lumubog sa lupa. Feeling ko kasi bawat daanan naming nag-uusap ay ako ang pinag-uusapan. Sinabayan ako nun ni Mama, may bibilhin din naman daw siya sa labasan.
HOW I HATED MY SELF -____-
Pero ang ending naming ni Lorence?
Hindi ko siya binasted.
I disobeyed my friends’ opinions and what my mind is saying.
I JUST FOLLOWED MY HEART.
Pero hindi na natuloy ng 8 kasi nalaman niyang dun ko siya sasagutin, I made it on the 9th. Para nga naman 09-09-09 ^^
Mas maswerte daw kasi yun para sa mga nagbabalak sagutin ang manliligaw, para sa mga balak magpakasal at sa iba pang partners. Tatagal daw ang relasyon. ^^
OK naman kami after ko siya sinagot.
He continued being sweet. ^^
Sa kanya ko naranasan yung buhatin ng Boyfriend ko yung bag ko tapos ihahatid ako hanggang sa klase ko.
Tapos pag uwian, hihintayin niya pa rin ako matapos kahit mejo late kami nauwi dahil sa H.E. at ihahatid niya ako samin.
Pero hanggang sa kanto lang ng kalye namin, sabi ko. Baka kasi makita siya ni Mama.
He is so caring. He never reminded me of what happened on the night that I did something horrible.
He didn’t.
RSS Feed