-Third-Person’s POV-
“Ah, eh. Wala po, ‘La. Bestfriend ko lang po yun, ganun lang talaga kami magtawagan, at mag-usap.”
Sana mag-work. *cross-fingered*
“Hmmm.. Ok lang naman yung mag-boyfriend. Basta matino at dito dapat sa bahay nanliligaw.”
“Eh wala po dito sa Luzon,” mahinang sabi ni Joyce.
“E nasaan ba?”, tanong ng Lola niya.
Hala, narinig ni Lola. Lakas ng pandinig :p
At dahil narinig na nga ni Lola niya, sasabihin na lang niya.
“Nasa Samar po.”
“Saan doon?”
“Sa Northern Samar lang din ‘La. Malapit nga lang daw po sa Barubay-bay eh.”
Tubong Samar kasi ang Lola niya, pero sa Maynila na rin nito binuhay ang mga anak niya.
“Malapit daw po ata sa Rosario.”
“Naku, ang mga tao dun, nakakatakot. Nang-lalason daw ng mga kaaway nila yun.”
Hala, por que? Pag gumagawa ng masama ang karamihan sa lugar nila, kasama din siya dun? Si Lola talaga.
“Eh hindi naman daw po ‘La sa mimong brgy. dun e. Ewan ko po dun.”
“Saan mo nakilala yun?”
“Sa Pasay po. Schoolmate nung high school.”
“E anong ginagawa dun ngayon?”
“Tinatapos po niya pag-aaral niya.”
“College na?”
“3rd year high school pa lang po, ‘La. Eh napapa-barkada sa Pasay kaya ayun, pinatapon dun sa Samar.”
“Ayy, naku. Hiwalayan mo na yan. Ayoko, ayoko jan. Aba’y hindi ka kayang buhayin niyan.”
Narinig ng pinsan niyang ka-close at halos bestfriend na rin niyang si Aila, kaya sumabat ito.
“Grabe, ‘La. Bubuhayin agad? Eh boyfriend pa lang naman.”
Korek. Sagot ni Joyce sa isip niya.
“Siyempre, dun na din mapupunta ‘yon,” sagot naman ng kanyang Lola.
Hindi po, ‘La. Sa sarili na lang ulit niya siya sumagot.
“Hindi, ‘La. Iba pa rin ang boyfriend. Pwede pa ‘yon magbago. Hindi naman pang-habambuhay na ‘yon.” -Aila
Winner ka talaga, cous. ;)
“Ayy, basta, tigilan mo yang lalaking yan. Hangga’t maaga e iwan mo na bago ka pa mahulog ng tuluyan,” pagtatapos ng Lola niya sa argumento nila ng pinsan niya.
Ouch. Ang lakas lang maka-kontrabida ni Lola. ;(
“Uy, tara, akyat na tayo. Tapos na kainan,” aya na lang ni Joyce sa mga kapatid niya. Malapit na kasi talaga siya maluha sa mga nasabi ng Lola niya.
Hulog na hulog na nga po, ‘La eh. Malalim ng binagsakan ko.
Nasa terrace na siya nun ng inuupahan nilang kuwarto. At naisip niyang i-text ang bestfriend niya kasi ang sakit, na gusto silang paghiwalayin ng Lola niya at yung malamang hindi ito boto kay Rowie kahit hindi pa sila nagkikita.
“Bhes?” paunang text niya sa bestfriend niyang si Edlyn.
“Oh, Merry Christmas ulit, bhes. Bakit?”
“;( si Lola kasi nalaman na niya tungkol kay Rowie.”
“Oh?? Ano naman sabi?”
“Ayaw daw niya dun, iwan ko na daw.”
At ikinuwento nga niya ang mga nasabi ng kanyang Lola.
“Tsk, bhes, Paskong-Pasko, problema agad?”
“Oo nga, e. Pero, pwede naman hindi malaman ni Lola e. Hindi naman techy yun. Wala rin naman magsasabi kung di ko pa hihiwalayan si Rowie.”
“Sabagay. Pero iba pa rin yung boto siya.”
“Alam ko naman yun e. Malay naman natin magbago pa.”
“Hays, sana nga.”
“Sige, bhes. Tulog na ako. Antok na eh. Shinare ko lang sa’yo. Sakit eh.”
“Ok, sige. Goodnight.”
---
A/N: COMMENT ! :D
RSS Feed